реже с

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; Σύριον ἅρμα Aesch.; ναῦς πνεύματι διωκομένη Arst.)

(βέλος χερί Pind.)

(οὔτινα, med. τινα δόμοιο Hom.; τινὰ ἐκ γῆς Her.; δόξας ἀκάρπους καὴ κενάς Plut.)

(ῥίμφα διώκοντες Hom.; ἐπὴ πτόλιν Aesch.)

(τινα Hom., Xen.)

(τινά τινος Her., med. Arph.; τινος εἵνεκεν Her. и περί τινος Xen., Dem.)

(τὰς τιμάς Thuc.; τέν ἡδονήν Plat.; τὸ ὠφέλιμον Arst.)

(τέν ὑπ΄ ἀρετῆς παίδευσιν Xen.; τὸν λόγον Plat.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

ἀφωνότερος τῶν ἰχθύων Luc. — безгласнее рыб;

παρὰ τοὺς ἰχθῦς Arph. — на рыбный рынок;

οὐκ ἀ. τὰ φῶτα αὑτῷ Plut. — находиться в темноте;

(τινι Her., Thuc., Xen., Plat., Plut., Luc. или πρός τινα и πρός τι Thuc., Plut., реже τι Thuc., Anth.)

(ἀντέχει ὅ σῖτος Thuc.)

(ἐπὴ πολύ Thuc.; βραχὺν χρόνον Dem.)

(τινος Her., Xen., Plat., περί τινος Xen. и τινι Diod.)

(ἵστω τε καὴ ἀντέχου Soph.)

(ἄψ или ὄπισθέν τι Hom.)

(τινὰ δώρῳ Hom.; βωμοῖς θεούς Aesch.; med. φρένα, αἵματος Hes.)

(τινα δώροισιν Hom.; θεοὺς ἱεροῖς Xen.)

(τινι Her., Plat.)

(τινί Her., Thuc., Soph., Arph., Plat., реже τινά Soph., Eur., Plut.)

(τοῖς κρατοῦσιν Eur.; τρόποις τινός Dem.)

μὴν αὐτόν Hom. — его самого;

οἱ ἀδελφοί Eur. etc. — братья, реже Eur. брат и сестра;

(χεῖρες Aesch., Soph.; πολιτεία Plut.)

ἀδελφὰ τῶνδε и τούτοιν Soph. — нечто вроде этого;

(ἀέρες καὴ αἰθῆρ καὴ ὕδατα Plat.)

ἀ. παρὰ νηυσὴ βαθεῖα ἦν Hom. — вокруг кораблей был густой туман

γῆς ἰσόμοιρος ἀ. Soph. — воздух, отовсюду окружающий землю;

(δασύμαλλος Aesch.)

(αίγίδων κότος Aesch.)

(ἀέλιος, κεραυνός Pind.)

(ῥόος καπνοῦ Pind.)

(σίδηρος Hom., Plut.)

(δέρμα λέοντος Hom.; ἀλώπηξ Pind.)

(ἵππος Hom.; ἀνήρ, λῆμα Aesch.)

(λιμός Aesch., Plut.)

(τινος или τι Soph., Arph., Xen., Plat.)

(τινος Eur. и τι Thuc., реже περί τινος Thuc.)

(βροντή Pind., Soph., Plut.; οἰωνοί Xen.)

(ὁδοιπόρος Hom.)

(impf. ᾖσσον - эп. ἤϊσσον, fut. ᾄξω - эп. ἀΐξω, aor. ᾖξα - эп. ἤϊξα; aor. pass. ἠΐχθην и ἀΐχθην)

ἵπποις ἀ. Hom. — устремиться на колеснице;

ἀ. χέρα Soph. — размахивать рукой;

(ψυχέ καὴ αἰ. Hom.; αἰ. τλήμων Soph.)

αἰῶνα ἐς τρίτον Aesch. — до третьего поколения;

(τίν΄ αἰῶν΄ ἕξεις; Eur.)

δι΄ αἰῶνος ἀπαύστου Aesch., — в течение бесконечного времени;

ἀπ΄ αἰῶνος Hes. — испокон веков;

(μέθη Plat.)

(θεοί Plat.)

(ὕδωρ Hom., Theocr.; ποτόν Aesch.; χεῦμα Soph.)

(χρυσός Her., Plat., Plut., Luc.)

(οἶκος καὴ κλῆρος Hom.; ἁνίαι Pind.; σκἀφος Aesch.)

(ἤθη Plat.; παρθένος Eur.)

(λειμών Eur.)

(φιλία Xen.)

(ἐμπόριον Her.)

(τινι Arph., Plat., Luc., μετά τινος Lys., Isocr., Plat., σύν τινι Xen., κατόπιν τινά Arph., реже τινα Men.)

ἀκολουθῆσαι τῇ γνώμῃ Thuc. — присоединиться к (чьему-л.) мнению;

ἀ. τῷ λόγῳ Plat. — следить за ходом рассуждения

(τινι Arst., Luc.)

δυοῖν ὄντων, ἀκολουθεῖ τὸ ἓν εἶναι Arst. — если существует двойка, то (отсюда) следует, что существует и единица

ἀ. τινός Hom., Her., Xen.— слышать кого-л.;

ἔξοιδ΄ ἀκούων Soph. — я знаю понаслышке;

(τινός Diog.L.)

ἀκοῦσαί τινος εὐξαμένου Hom. или κατευγμάτων τινός Eur. — внять чьим-л. мольбам

(τινός Hom., Aesch., Her., Dem., Plut.)

κλύοντες οὐκ ἤκουον Aesch. — они слушали, но не понимали

(ἐκ βιβλίου Plat.)

κακῶς ἀ. πρός τινος Her., ὑπό τινος Lys. и παρά τινι Polyb., Plut.; — иметь дурную славу у кого-л.;

προτείνουσα εἰς τὸ πέλαγος ἄ. Plat. — вдающийся в море мыс

(Πίνδου Soph.; κύματος Soph.)

παρ΄ ἄκρας (acc. pl.) ἀποθρίζειν τρίχας Eur. — обстригать кончики волос

(τινός, реже τι Hom., Pind.)

ἔν τισιν ἀλέγεσθαι Pind. — быть причисляемым к кому-л.